Bu topraklarda yatan kahramanlara.
İstanbul için vurulup,şehit olanlara.
İstanbul'u namusu şerefi sayanlara.
Selam olsun İSTANBULdan size selam olsun.
Yüce mevladan bir hediyesin sen bize.
Bir aşını değişmem hiç bir şehire,ülkeye.
Namusum,şerefim sayar vermem seni ellere.
Göster bana İSTANBUL hani nurların nerde.
Olur da bir gün ayrılırsam senden.
Dalgaların sahile çarpmasın hırçınca.
Aç kucağını sevğiyle,heyecanla,
Çünkü ben inanıyorum,bir gün sana kavuşacağıma
Ölüm bile ayıramasın bizi.
Sende senle yaşarken bile özlüyorum seni.
Vasiyetimdir dostlara ölünce beni.
İSTANBUL'a gömün beni.
Kayıt Tarihi : 10.3.2007 14:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kaleminiz daim olsun saygılarımla.
buda benimki
Bre İstanbul!
Ey İstanbul! Ben ki burçlarına hilâli diktim,
Uğruna civan mert yiğitlerimle kanlar döktüm,
Senin yollarına bin bir renkten çiçekler ektim,
Bre İstanbul! Aç göynün Fatih benim, ben Fatihim.
TÜM YORUMLAR (2)