Şehr'i İstanbul Şiiri - Cengiz Tongur

Mırıldanırken surlardan tarihin türküsünü rüzgâr,
Uzanır da Fatih Sultan Mehmet ve Boğaziçi Köprülerinin kolları,
Asya’yı Avrupa’ya şehr’i İstanbul’da,renklerin cümbüşü ile bir başka bağlar…
Maviye,yeşile gün kızılı dokunurken sende yasaklıdır da efkâr,
Motif motif şadırvanından tarihin;
Ezan seslerinde,aksi sedasının alırken bizi koynuna huzur balkonları,
Resminde bu tarifsiz şehrin, ne mümkün anlatabilmek,şarkılarda kemanlar ağlar…
Gündüze başka,geceye başka, açılmaz perdeler sende,
Ümitler ölmez,uykular ölmez; uykusu yasaklı şehir,
Limansız hayatların,limansız saatlerin devasa sahnesi,gerçek hayata tiyatrosun…
Elbet Yeditepe,akıllar kalacak her dem sende;
Rüyaların şehri,tarihe,imparatorluklara tanıklık etmiş,sen ki şehri İstanbul’sun…