Şehr-î İstanbul Şiiri - Fazıl Özen

Yedi tepeye kurulu diyorlar senin için
Onyedi, yirmiyedi tepeli olsan
Ya da her yerin dümdüz olsa
Ne fark eder!
Aşklara kucak açan
Mutluluklarla hüzünleri birleştiren
Gizem dolu bir mağara gibi
Mistiksin
Büyüleyensin
Huzurumsun
Vazgeçilmez sevdamsın
Kalbimi yerinden çıkartırcasına titreten
Ruhumda, bedenimde fırtınalar estiren
Kanımda kıvılcımlar yaratan güzellikler şehrisin
Hiçbir yere değişilmeyecek kadar
Özelsin yüreğimin derinliklerinde

Nedir bende seni cezbeden
Gözümde güzel kılan?
Boğaziçin mi?
Haliçin mi?
Maviliğinde salınan gemilerin mi?
Canıma can katan yeşilliğin mi?
Lodosun, poyrazın mı?
Güneşin, yıldızların, bulutların mı?
Uygarlıklar beşiği tarihin mi?
Adına yapılmış şarkıların mı?
Yoksa şiirlerin mi?
Her neyin?
Her neyin İstanbul?
Belki hiç biri
Belki hepsi
Belki de tüm güzelliğin gizeminde saklı

İnsanı hayran eden
Bazen hüzne dalıp düşündüren
Bazen ağlatan, bazen güldüren
Bazen zevkten meftûn eden
Bazen coşkudan haykırtan
Kaç şehir var?
Olsa da
Hepsini rüya aleminde birleştiremeyen
Bir şehir neye yarar?
Ey, adını koyamadığım güzellikler şehri!
Erişilmez emelsin hasretini çekenlere
Ulaşılmaz tabusun seni bilmeyenlere
Her yanında ayrı bir zerafet, ayrı bir incelikle
Gönüllere süzülmüş bir oya gibi
Nakış gibi göz alıcısın
Ruhları bile şad eden bir huzur var sende

Biliyorum, bir değil, bin şiir yazsam sana az
Üstelik seni anlatamaz
Güzelliğine güzellik de katmaz
Sen nesin, nasıl bir şeysin ki,
Kör kuyular gibi kurumuş
Körelmiş duyguları bile depreştirebiliyor
Sözlerle, dizelerle anlatılamayacak kadar özel olabiliyorsun
Seni görmeyene tarif etmek neredeyse imkânsız
Eşsiz olduğunu söylemek hiç mi hiç anlamsız
Sadece ve sadece bir zaman sende yaşayan
Havanı koklayan, suyunu içen
Yollarını arşınlayan
Dalgalarını, martılarını seyreden
Anlayabilir, hissedebilir
İşte o zaman, bedeninde dolaşan kanı gibi
Canı gibi tarif eder seni

Ey güzellikler içinde
Güzeller saklayan İstanbul!
Sen olmasan ne yapardım?
Nereyi özlerdim?
Nereyi hayal ederdim?
Nereyi bu kadar isterdim?
Neresi, şiir yazacak kadar
Coşturabilirdi duygularımı?
İnan ki bilmiyorum
Ancak
Güzelliğini içimde yanan bir kor alevi gibi
Hissedebiliyorum, eşsizliğini de
Bundandır ki,
Hayranlığımı gizleyemiyorum sana karşı
Tüm benliğimle şunu çok iyi biliyor
Ve haykırıyorum,

Gönlümün sultanısın ey şehr-î İstanbul
Seni ummanlar kadar seviyor bu kul …