Şehr-i Ayrılık-1 Şiiri - Mine Bahçeci

I-
Islığını sürerdin umuduma
çalardım içime/düşürmeden yere
Bir uzak aşk rengiydi gözlerin
ağız kıyında gülüşü vardı suların
kanardım! ..

Bilmem kime yaşardık
kıvrılıp akan zamanda
Ya neydi tenimizi ağartan tuzlu su?

Boğulmasın için aşk
Sen beni, ben seni dışına attık
özlem kıtasını yarattık!

II-
Gerdeme köküyüm, tutunan suya
Gökyüzü içimde sarı sıcak
sürsem kendimi dağlara
kucaklayanım olmayacak.

Neon ışıklar altında
Yazlık sinemalardan esriğim şimdi
dalmışım gecenin koynuna
batıyor yüreğime ay! ..

III-
Şerifiyim ya kendimin
silahsız belim!
Çarpıp tahta kapılarını gitsem
gitsem sevgilime, boynu bükük bıraktığım

Bir tutam nergiz
Bir mendil kızılcık götürsem
çocukluğumu sakladığım…

IV-
Elimde bir hayıt dalı
yaşamı dürtüyorum
ucu kırılmış
Bir tutam fesleğen
kokun tenimde
silbaştan gurbetine çıktığım

Ellerin miydi sulayan kirli hanımları sabahıma
Kurutmasın için
gençliğimi! ..

V-
Emzirdi goncasını gül
havada, acı yavşan kokusu!
Terekte moru giyinmiş bir zembil üzüm
öpüşü yorgun gün dönümünden
Topluyor dumanlı saçlarını deniz kızı
çatlamış nar memeleri
gözleri boyanmış zakkuma.

Bir gemici bağdaş kurmuş dağlara
Gıdıklasın için
yalnızlığımı! ..

VI-
Benden önce yürüyenler olmuş burda
sonra çekip gitmişler
ağustos böcekleri söyledi
Avutsun için
yoksunluğumu.

Ne tutar ki gelişinin yerini! ..

Seni eyy! Şehr-i ayrılık!
gözlerinden öpüyorum seni! ..