Hem doğdun hem boğdun beni,
Sen o adam gibi şehir!
Ne bir evim var ne de çalacak kapım
Kaldırımlarına sığındım
Bir karanlığında bıraktım gölgemi.
Acıdıklarına katma beni
Benim aşkım kadar olmasa da
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı
Önce hafiften bir rüzgar esiyor;
Yavaş yavaş sallanıyor
Yapraklar ağaçlarda;
Uzaklarda, çok uzaklarda,
Sucuların hiç durmayan çıngırakları
Devamını Oku
Önce hafiften bir rüzgar esiyor;
Yavaş yavaş sallanıyor
Yapraklar ağaçlarda;
Uzaklarda, çok uzaklarda,
Sucuların hiç durmayan çıngırakları
