Şehr-i İstanbul’a küsmek ne mümkün,
Haddine mi düşer be, seni gafil.
Yediğin ekmek, yaşadığın günün,
Bedeli ödenmiş terinle çil çil.
Zengini, fakiri, açı, ayyaşı …..
Onbeş milyon kere girmiş koynuna.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Fırat Bey,
Sizi ve değerli çalışmanızı yürekten kutlarım....Emeğine, yüreğine sağlık....
Başarınızın devamını......kaleminizin tükenmez olmasını diliyorum....Nice başarılara....
Selam saygı sizedir......
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta