Bu sabah yağmurla uyandı güller
Gözümün önüne sen geldin Şehnaz
O aşkın ardından kalsa da küller
Şu yanan kalbimde sen vardın Şehnaz...
Sazımın telinde ağladın yine
Gönlümü kırk yerden dağladın yine
Elimi,kolumu bağladın yine
Başıma hasreti sen sardın Şehnaz...
Düş başka,aşk başka desen de bana
Ne düşte,ne aşkta doyulmaz sana
Yol verdi yüreğim hatıralara
Aklımda sadece sen kaldın Şehnaz...
Alnımın yazgısı sensin sanırdım
Gönlüme yar diye seni tanırdım
Gelenden,geçenden hep kıskanırdım
Sen beni kimlerden kıskandın Şehnaz?
Enginde sönerken ışıklar bir bir
Çektiğim çileyi bir Allah bilir
Hasretin ardından kavuşmak gelir
Sen bana gelmeye nazlandın Şehnaz...
Dedim ya,yağmurla başladık güne
Koktuğum güllerde ıslandın Şehnaz
O yağmur gözlerin döndü de çöle
Kimbilir,belki de uslandın Şehnaz...
Beste = Bilge Özgen
Makam = Şehnaz
Kayıt Tarihi : 18.11.2013 15:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiirin kahramanları hayalidir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!