…hakkını ne yapsam ödeyemeyeceğim
Sadece öğretmenim değil, bir abiden
Bir arkadaştan bile, bana daha yakın duran
Öğretmenim Şehmuz Engin’e
Benim için yaptığı maddi ve manevi her şey için
Milyon kere şükranlarımı sunuyorum…
* * *
Hep ezildik be Şehmuz Hoca’m
Bir türlü sevilemedik.
Erkek adama yakışmaz belki
Ama bir çocuk gibi ağladık.
Derdimizi çıkıp da kimselere diyemedik.
Öylece şerefsizlik damgasını yedik.
Topluluğun karşısına çıkıp da
Kendimizi bir türlü savunamadık
Dön yine sınıfta kavga çıktı
Suçlanan tabiî ki yine ben oldum.
Birini anlamak neden bu kadar zor
En yakın arkadaşım bile
Bana pusu kurmakta
Ben hiç ağlamadım
Ama bir çocuk gibi ağlattılar
Sizi bu kadar neden sevdim
Sizi sevdim diye beni suçladılar
Ben kavgayı sevmezdim
Bunu herkes bilirdi
Bu yüzden bu tür olaylardan hep kaçtım
Ama yinede yakamı bırakmadılar
Beni çemberlerine aldılar
Kavga edip dövdüler
Yüzümü tanımlayacak hale getirdiler
Ama yinede kimseye
Kin ve nefret beslemedim
Çünkü sizden çok şey öğrendim
Bu yüzden kimseyi kötüleyemedim
Çünkü siz benim için bir hoca değil;
Can yürekten bir dost oldunuz
Bana çok şey öğrettiniz
Yaşamak için ayakta kalmamı
Köre topala-zengin fakire
Nasıl davranacağımı öğrettiniz
İyi ki sizi tanıdım… İyi ki varsınız.
27.12.07
Sabır ÇelikKayıt Tarihi : 22.1.2012 23:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!