Köhne bir dükkân, küçücük oda,
Tombul madam oturuyor önüne bakıp,
Çilli boynunda bir sürü boncuk,
Tezgâhın ardında mahzun bir çocuk...
Şıkırdıyor kollarında bilezikleri,
Gözlerini deviriyor bakarken,
Şişman ayağında tempo sesleri…
Gramofonda duyulan âşina bir ses,
Kulaklara dolan yitik bir nefes
Seslenir sanılır yıllar öncesi…
Çiçekli örtüyü elde işlemiş,
Sararmış, minelerin mavi renkleri.
Küçücük vazodaki mor menekşeleri,
Gülümseyip okşuyor bir bebek gibi…
Sararmış o siyah beyaz fotoğraf,
Duvarda gülümsüyor güzel bir kadın,
Sarı saçlarında küçük bukleler,
Her birine gizlenmiş, saklanmış sevgi...
.
Pencereden görünüyor çitli bir bahçe,
Ağaçtan ağaca ipler gerili.
Üstünde uçuşan renk renk çamaşır
Esen rüzgârla mâziye el sallar gibi…
Esnedi geriye doğru yaslanıp
Gülümsedi tombul madam; şehlâ bakışlı,
Gözünde hayâlleri elâ nakışlı.
Bu akşam belki de gelir o gemi,
Daldı uzaklara, karıştı aklı,
Düşündü geçen yılları, bir film gibi...
Duvardaki aynada görünen aksi,
Yıllar öncesinden göz kırpar gibi.
Şehlâ gözlerinden dökülen yaşlar
Ufukta bir gemiye vedâsı gibi…
Parmağının ucuyla sildi gözünü,
Çaldığı plâğı koydu yeniden.
Titreyen eliyle tutarken tempo,
Şehlâ gözlerini yumdu derinden…
Anıları taptaze, kırıktı kalbi...
Hâlenur Kor
19 / 10 / 2007
Halenur KorKayıt Tarihi : 19.10.2007 13:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tamamen hayâl gücüyle yazıldı... :))
Sanatın hası onlarda idi, ticaret erbabı onlardı...
Doğrusu inkâr etmemek lâzım ahbablıkları, dostlukları da samimi idi kaynaşmıştık.
Benim çocukluk ve gençlik yıllarımda bir ermeni terzimiz vardı.
Babası Dikran usta ayakkabılarımızı diker, kızı Zıvart abla de elbiselerimizi dikerdi...
Halâ muhabbetle özlemle andığım bu insanlar da, bir gün küsüp gittiler.
Dürüstlükleri yanında çok,çok sanatkâr insanlardı.
İstanbul'da bir süre Samatya'da oturmuştum, oradada çoğunlukla rumlar yaşarmış.
Gitmeleri bizler için büyük bir kayıp!
Elhamdülillah müslümanız ve Türk'üz ama Onları da Allah yaratmış.
Zaten halkların biribirine bir sözü yok.
Bu güzel şiiriniz anılarımı canlandırdı.
Öylesine güzel anlatmışsınız ki, o sempatik madamı görür gibi olduk.
Gramofonından yayılan müziğiyle kulaklarımız çınladı.
Tebrikler sevgili dostum, bu şiir, İstanbul'lu iyi tanıyan bir şair olarak size çok yakışmış.
Elinize, emeğinize, insan seven yüreğinize sağlık sevgiler canım.
namık cem
Selam ve saygıyla
Seyfeddin Karahocagil
çok güzel şiirdi yaa..
TÜM YORUMLAR (12)