Şehla Bakışlım Şiiri - İbrahim Güler

Serseri bir baykuşun sesinde titriyor
Duvarda binbir fısıltıyı barındıran fanustaki alev
Bir fanus ki içinde sen,
Ve yandıkça uzanıyor parmak uçlarına
Sonsuzluk kapılarına uzanan merdivenler

Hani elim de gitmiyor söndürmek için
Göz göre göre,
Kırık bir fanusta eriyor tüm bedenin
Kulaklarımda içli bir hüzzam,
Ve zoraki bir el sallayışla
Dalıp gittin giz topu lacivert boşluklara,
Uçup gittin ak düşmüş gönül vadilerine

İki büklüm kaldım kahverengi köşelerde
Gidip geliyorum geçmiş ve gelecek arasında
Ve zaman;
iki başlı bir yaratık koşuyor önümde
O koştukça,
Yıkık dökük kaldı bıraktığın tüm hatıralar
Babil'in asma bahçeleri gibi

Şehla bakışlı pelerinli yarim!
Sen gidince,
Kayboldu hayata dair tüm kalıntılar
Ve hatırlamıyorum senli olmayan tüm dakikaları
Reset çekilmiş belleğimde
Son dosyamdın hafızama yüklediğim
Ama ne yazık ki,
O da kaybediyor ışığını yavaş yavaş
Tarihe karışan İskenderiye Fener'i gibi...

29 Kasım 2009