çağ yansın tutuşsun gece şavkısın yüzün
Şehla
karanlık pek karanlık hep karanlıktı hüznün
Habeşi bir çocuk iç dökerdi kahve gözlerinde
hep yanlış kulelerin burçlarına bayrak diken
gece karası şalını takınarak ruhun
gam yüklü sağır duvarlara çarpardı önce
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta