Herkes evladını kucaklıyorken
Mermerden bir lahit basıp bağrına
Bir bayram sabahı güneş doğarken
Hisleri kasvetli bir garip ana.
Başını dayamış mezar taşına
Bu bayram gününde yalnız başına
Kuzusunun kirpiğine kaşına
Evladına hasret bir garip ana.
Baş ucunda bayrak, solmuş bir resim
Künyesi yazılı silinmiş isim
Gözlerim doluyor, çıkmıyor sesim
Yüreğinde gurbet bir garip ana.
Ben öpeyim o mübarek ellerin
Göz yaşı sulamış kızıl güllerin
Şimdi aguşunda o Peygamberin
Cennetine namzet bir garip ana.
Kınaladın kurban oldu vatana
Bende kuban makberdeki o cana
Nasıl diyem mübarek bayram sana
Hüznünde azamet bir garip ana.
Kayıt Tarihi : 25.10.2012 19:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)