Ali Can’ım sanmayın ki öldü sanılır.
Şehitler şehidi Ali Can ölmezmiş.
Buna inanmayan gafil yanılır.
Bilir misin şehitlik şerbetini içen ölmezmiş
Doluca’da yaktığı hiçbir zaman sönmezmiş
ÇELİK’imse senin özden öz gardaşındır.
Rıdvan Hoca,Senem Ayşe şehitlik yoldaşındır.
Cennetteki melekler inan senin sırdaşındır
Bilir misin şehitlik şerbetini içen ölmezmiş
Doluca’da yaktığı hiçbir zaman sönmezmiş
Sütçü İmam bu oyunu görmüştü.
Bir kurşunla Fransız’ı sermişti.
Ali CAN’lar bizler için ölmüştü.
Bilir misin şehitlik şerbetini içen ölmezmiş
Doluca’da yaktığı hiçbir zaman sönmezmiş
Yüreğimin ateşi kor oldukça oluyor
Şehitleri duydukça hiç durmadan yanıyor
ÇELİK’imin sözleri şiirine yansıyor.
Bilir misin şehitlik şerbetini içen ölmezmiş
Doluca’da yaktığı hiçbir zaman sönmezmiş.
Sıcak bir yuva mutluluk muradıydı.
Sevdiğinin hayali kalbindeki yeriydi.
O hayali söndüren acep kimin İTİYDİ.
Bilir misin şehitlik şerbetini içen ölmezmiş
Doluca’da yaktığı hiçbir zaman sönmezmiş
Maraş’ının onuru, anasının yavrusuydu
Her zaman her yerde babasının koluydu
O kolunu kestiler acep neyin sonuydu.
Bilir misin şehitlik şerbetini içen ölmezmiş
Doluca’da yaktığı hiçbir zaman sönmezmiş
O, tomurcuk gülümdü, bu gülüme kıydılar.
Şu gencecik yaşında al bayrağa sardılar.
Bizi bize düşüren öldüğünü sandılar.
Bilir misin şehitlik şerbetini içen ölmezmiş
Doluca’da yaktığı hiçbir zaman sönmezmiş
On beş gün kala rütbeyi aldı.
Bu ne onurlu ve şerefli bir şandı
O güzel rütbeyle Allah’a vardı.
Bilir misin şehitlik şerbetini içen ölmezmiş
Doluca’da yaktığı hiçbir zaman sönmezmiş
Vatan için bayrak için hiç tereddüt etmedi.
El uzatana uzattı kalleşçe hiç sıkmadı.
Soysuzlarla bir an bile savaşmaktan yılmadı.
Bilir misin şehitlik şerbetini içen ölmezmiş
Doluca’da yaktığı hiçbir zaman sönmezmiş
Türkoğlu Türk mertlik sana yakışır
Kahpelikse pkk’ya yakışır
Kürdü ile Türkü birbirine karışır.
Bilir misin şehitlik şerbetini içen ölmezmiş
Doluca’da yaktığı hiçbir zaman sönmezmiş
ÇELİK’im de ağlıyor bir şehidim gelince
Buna yürek dayanır mı o şehidi görünce
Öldüğünü sanırlar bu tabuta girince
Bilir misin şehitlik şerbetini içen ölmezmiş
Doluca’da yaktığı hiçbir zaman sönmezmiş
Bilir misin şehitlik şerbetini içen ölmezmiş
Doluca’da yaktığı hiçbir zaman sönmezmiş
15/01/2012 PAZAR
MEHMET ÇELİK
Kayıt Tarihi : 15.1.2012 17:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!