Vuruldum
Namertlerin mermisi yaraladı beni anne
Önce bişey olmaz sandım
Sıcaklıktır ya çöktü öylece üstüme
Meğer az sonra vücudum soğurmuş
Bilemedim anne
Daha 20 yaşındaydım
Bir milyon planım vardı düşüncemde
Vuruldum anne
Üniformam üzerimde
Ateşten gömlek giymekmiş ayrılık
Yanmak demekmiş meğer anne
Tabuta konmak değil kahırlık
Vallahi üzülmem öldüğüme
Üzüldüğüm senden ayrılık
Vuruldum bir perşembe sabahında
Hayallerim kaldı öylece kapıda
Ben gidince bensiz olur mu bilmem
Peşimde ağlayan çocuklarım öylece kapıda
Sevgisiz kalmasınlar çocuklarım onlara iyi bakın
Üzülmesin canım karım maaşımı ona bağlayın
Üzülmesin ardım sıra babam
Ağlamasın can anam
Vuruldum düştüm anne
Gömüldüm ama ölmedim anne
Cesedimi yıkarken şehitler ölmez dediler
Duydum sadece cevap veremedim
Tabutumu bayrağa sarıp götürdüler
Yıkık aşklar mezarlığına gömdüler
Bir melek fısıldadı kulağıma
Şehitler ölmez diyordu
Ben şehit miyim dediğimde
Bak peygamber bekliyor diyordu
Ah benim canım anam
Derdimle ağlama sakın
Ben peygamber ocağındayım
Sen dünyada çok kalma sakın
10 NİSAN 2017
Kayıt Tarihi : 28.11.2023 00:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!