Şehitlerimize Şiiri - Ahmet Mücteba Kuşçu

Anne
Ben oğlun Ahmet
Bu mektubu sana
Ne siperden, ne ranzamın kıyısından
Ne de efkârımı sakladığım nöbetlerimden yazıyorum
Sana bu mektubu nefessizlikten yazıyorum…
Duydum ki gözünün yaşı dinmemiş
Duydum ki hala beklermişsin gözün uzaklarda
Duydum ki hasretini gözüne yaş diye
Bağrına evlat niyetiyle taş diye bağlamışsın.
Susma anam, ağla inadına
Tankın önüne yatan millet için,
Rahmetine sığındığım topraklardayım şimdi
Lakin kederinden değil umudundan ağla
Umutların bütün Ahmet’lere müjde olsun…
Beni merak etme
Bir yanım Bedir’de bugün
Bir yanım Alamut’ta
Bir yanım Fatih Sultan
Bir yanım Gazneli Mahmud divanında
Bir yanımda Musab bin Umeyr durur
Bir yanımda Akşeyh!
Önümde yemyeşil cennet
Dudağımda Lailahe illallah
Anam!
Göklerin inadına ağla
Ben sana mektup yazamadım diye değil
Yiyecek bir lokma ekmek bulamadığından gözü kararan,
Elleri Sarıkamış ayazında tir tir titreyen Mehmet için,
Yahut bir parça ekmek için, ölmeden mezara girenler için,
Sina’da vatanını Leyla bilen Mecnun için,
Kafkaslarda Şeyh Şamil için,
Bedir’de yeşil sancak uğruna kırk kılıç yiyen Hamza için,
Suriçi’nde Ulubatlı Hasan için
Tunus’ta Mustafa için,
Filistin’de Muhammed için
Cezayir’de Ahmet,
Libya’da Sait
Irak’ta onüçünde Ensar için
Kerkük’te kızılca kıyamet bir günde ayaklarından sürülen Ali için,
Ötüken’de kafası taşla ezilen İlteriş için,
Çanakkale’de şahadete susayan 253 bin Mehmet için,
Darbe olmasın diye gözünü kırpmadan çapulcuya kurşun atan Ömer Halisdemir için ağla

Anam!
Beni merak etme;
Önüm arkam sağım solum
Dört bir yanım dost şimdi…
Anam;
Ben oğlun Ahmet
Sana bu mektubu
Edirne’den Kars’a
Sinop’tan Mut’a
Vatanın her bir karışına kan düşmüş topraklarından yazıyorum
Üstüm başım kan
Gözlerimde senden kalan umut
Üzerimde al sancak…
Neredeyim diye sorma
Önümde Kâinatın Güneşi ardımda binlerce Mehmet…
Bir yanım ay yıldız
Öbür yanım Memleket…