Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Bu hususta bu millet çok acılar çekti.
Kan dursa da, sızı durmuyor.
Kaybettiğimiz diş gibi, yokluğu ömür boyu.
Dağlarda rüzgârı aşk ile dinle
Hasretin efkârı soldu seninle
Geceye çiğ düştü yağız teninle
Bayrağı yiğitçe kaldır şehidim
okurken duygulandigim ender siirlerden biriydi. asirlardir omus omuza yasadigimiz insanlarin kendi namusunu ve vatanini koruyanlari sehit etmesi ne büyük bir ihanettir. siirinizi ' gönül damlasi siirler' adli fecmde paylasiyorum izninizle. tebriklerimle
Bir rüya düştü toprağa
Barışa koşan kanatlardan
Uçarken ruh Yaradan'a
Göz yaşları düştü yanağa
Mermiler yüreğe....
AZİZ ŞEHİTLERİMİZİ SAYGIYLA ANIYORUM. NUR İÇİNDE YATSINLAR. ÇÖZÜM BULAMAYANLARI KINIYORUM.......
SEVGİLERİMLE......
YÜREĞİNİZE KALEMİNİZE SAĞLIK
Ayriyeten sayfama teşrifleriniz, bizlere ışık saçan değerli yorumunu şahsımı mennun etmiştir selam ve saygılar.
Toprağın kara bağrında sıra dağlar gibi yatan, vatanımızın gerçek sahibi aziz şehitlerimize Allah'tan rahmet diliyorum. Nur içinde yatsınlar. Emeğine, yüreğine sağlık.
Geçen yıl konyadan gelirken.Şehitliği ziyaret etmiştik.Şöyle yazıyordu girişte 'Siz onları ölü bilirsiniz şehitler ölmez'ruhları şad olsun.Allah annelerine babalarına sabır versin.Çok güzel yazmışın.Hikmet hocam yürek burkuyor biraz okurken.Ama unutulmuyorlar sizin gibi değerli kalemlerde yaşıyorlar yaşayacaklar...
Açık duygularla örülü, ritmi ve uyumu çok güzel ve şahane bir şiir.Samimi ve sağlam sevgi kuvveti ile doyum-sattıran şiir.
Vatan bekçilerine ve VATAN ŞEHİTLERİNE sonsuz güven duyan Şair
Hamasi bir hava ile anlatılırken özene bezene büyük bir emekle yazılan ve okunacak çok tatlı şiir. Şairin bu emeğini kutluyorum.tam puan ve + Ant.Bu değerde anlamlı şiir sevgiyi ta buradan ötelere kadar götüren Şehitlerimize tertemiz duygularla yazılan şiir.Beğeni ile okudum..Yüreğine ve ELLERİNE SAĞLIK. Saygılarımla.GERÇEK DOSTLAR BİRLİĞİ
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta