Şehitlerimize Şiiri - Yaşar Saim Aslan

Çanakkale ile akla “üstad Akif” gelir,
Şehitlerine hitabı, ince bir duygu verir.
Az buz değil üçyüzellibin nefer verdik,
Gerekseydi bir o kadar daha verirdik.
Ne idiği belirsiz bir hesapsızlığa
Kırkbin şehit kaptırdık haksızlığa.
Hangi zafer anılsın üstüne, alınmadık
Ne şan kaldı ne şöhret, arza salınmadık.
Üç kuruş değildir amaç, orada kazanmak
Toprağa yapışık emel, yüreklere kazınmak.
Ne gönlü kaldı evinde ne durduruldu,
Baka kaldık ardından, ancak susturuldu.
O bildi ki; Vatan, Yurt satılamaz değer!
Kan böyle akar ve can vermek değer.
O bildi ki; her damla kanı kamber olacak
Ülkenin her karışında miski amber kokacak.
O bildi ki; evlat, torun var, sürecek nesiller,
Büyük Türkiye büyüktür, ne susar ne siner.
Taş gibiyiz dünyaya karşı hem de dimdik
Rukü hariç eğilmedi başımız şimdilik.
Yaşıyor, yaşatıyoruz namınızı hakkıyla
Dünya liderliğini kaptırdık burun farkıyla.
Kim derse yalandır, “vatan elden gidiyor”.
Vatan yerli yerinde, satan kendi gidiyor.
Şavkı kopuyor fecre yakın, taa geceden.
Sabah eser yok o, karanlık bilmeceden.
Ey Şehitlerimiz, Ey Şehit Oğlu Şehit!
Türkiye seninle onurlu, inan sana şahit.
Ruhun şad olsun, yerinde rahat uyu
Yine o bilinen sahne, yine aynı oyun….