Şehitler, Uç Beyleri

Şehitler, birer gül gibi açtılar
Toprağa reyyan kokusu saçtılar
Üçler, yediler, kırklarla uçtular
Dağların nefesinde uç beyleri!

Taşırsın omuzunda bir yüreği
Yüreğine toprak atan küreği
Kürek beler, kor ateş, son durağı
Yıkanır hevesim gözyaşlarında!

Dayanmaz acılara sabır derim
Sabır ile dertlere hamd ederim
Bir ömür deryasından gül çekerim
Koklar şehidimi vatan aşkına!

Anadolu, sen nurdan bir abide
Şüheda ile anılan kaside
Adın yaşar, dokuz asır Yesi’de
Bayrak olur vatan Resul izinde!

Bulut akar üstümden rahmet dolu
Dağlar yüzer aşkından zahmet yolu
Şehitler Tepesinde hikmet kulu
Ordayım der Mehmet’im, nöbetteyim