Şehitler Ölmez Şiiri - Mehmet İslami

Evet, evet, evet, YAHUDİ’ leştik
Düşecek çukuru kendimiz eştik
ELLÂH buyuruyor hani kardeştik
Yahudi eliyle gardaş ölürken
Ellerine kına yakarız erken

Kaypak, korkak, ödlek pısırık olduk
İslâm geçinirken belâyı bulduk
Çünkü dini Mübin’den cüda kaldık
Göz kapadık işgâl için gelirken
Suçları İSLÂMA atmayasın sen

Şerefli İSLÂM’ la şereflenmeyen
Tağut’a kul olup secde eyleyen
Gayri ahlakilik rehberim diyen
El patlattık Batılları överken
Alkışladık meclisimde söverken

Savaş ise işte sebebi savaş
Üçüncüsü geliyor yavaş, yavaş
Derken geldi haydi Müslüman gardaş
Kâfîr’in kılıcı cana değerken
Muhatabı İRAN diyor ki erken

Dünyada kendini kurtaramayan
Müslüman değildir işe yarayan
Puta tapınarak huzur arayan
İSLÂM değil, Müslümanım derken
Feryât eder cehenneme giderken

Şehitler ölmez der; İLÂHİ beyân
Hilâfeti toprak altına koyan
Merkezsin ne olur bir nebze uyan
Parçalayıp dilik, dilik, dilerken
Sen ağladın düşmanların gülerken

Ahiret’te hiç kimseden kimseye
Fayda yoktur, ŞEHİT olan HANİYE
İRÂN’ a gitmişti, gardaşım diye
İSLÂMİ; ŞİA’ yı düşman bellerken