Şehitler ölmez Şiiri - Ümit Yılmaz1

Her gün çoğalarak, kanıyor yara,
Beyinsiz kafalar, bulamaz çare,
Her köşeden gelir ürperten bir ses:
Şehitler ölmez! Şehitler ölmez!

Ermeni’si, Rum’u, cümle gâvuru,
PKK’dır şimdi, anlasak bunu,
Uyan artık tehlikeyi sez:
Şehitler ölmez! Şehitler ölmez!

Güneydoğu suskun kederli, gamlı,
Üstüne çevrilmiş, kahpece namlu,
Bölünmeden vatan, davransana tez:
Şehitler ölmez! Şehitler ölmez!

Lice, Yavu, şimdi Çiçekli,
Bir şehidin kanı, birine ekli,
Uyan be ANKARA, hain başı ez:
Şehitler ölmez! Şehitler ölmez!

Sen de mi bir yerden beklersin emir?
Bu kuşku beynimi, yer de kemirir,
Kaldır başın, bir yurdumu gez:
Şehitler ölmez! Şehitler ölmez!

Emri vermek zorsa, çıkın aradan,
Beni bu günlere vermiş yaratan,
Es be deli rüzgâr, haydi artık es:
Şehitler ölmez! Şehitler ölmez!
31.10.1993
Erbaa