Şehitler Ölmez Şiiri - Ali Rafet Haznedar

Bir ihbar alındı, istihbarattan,
Araştırılıp, onaylandı,
Planlar yapıldı,
Hücre evinin etrafında alınan,
Bütün tedbirler, gözden geçirildi.
Operasyon saati geldiğinde,
Görevli yiğitler yerlerini aldılar,

Kanun gereğiydi, önce uyardılar,
Teslim ol çağrısı duyulduğunda,
İçeriden yoğun ateş açıldı,
Tekrar yenilenen çağrıdan sonra,
Karşılıklı bir çatışma başladı.
Apartmanın içine girdi timler,
Daireye girip işi bitirecekler,
Ama içerde, hiçbir şeyden,
Haberi olmayan bir çocuk var,
Bu çocuk, yiğitlerin elini bağlar.

Kahpe, önce çocukları gönderdi,
Kendi çocukları üzerinden,
Hedef gözetmeksizin, ateş ederdi,
Fırladı yiğidim çocuğu kaptı,
Günahsız yavruyu kurtaracaktı,
Elinde bu yavru, merdivenden inerken,
Bir zalim kurşun, ona yapışacaktı.

Vurulmuştu, hiç ses çıkarmadan,
Sakince oturdu, merdivenin başına,
Kader arkadaşları yetiştiler,
İndirdiler aşağıya,
Göğsünde bir gül açmıştı, şahadet kokan,
Bir yılandı bu hain,
Yavrusunu kurtaran adamı sokan.

Terörist öldürülmüş, görev bitmişti,
Elveda diyemeden kendi yavrularına,
Yiğidim bir cennete gitmişti,
Hep susadığı ve özlediği, şahadet şerbeti,
Bir dikişte bitmişti.

Bir hücre evini ele geçirmenin başarısı,
Yerini hüzne terk etmişti,
Toplanmıştık,
Garnizon Komutanlığının önünde,
Yiğidimin en şerefli,
Bizim en kara günümüzdü,
Bir gelin gibi, al bayrağa sarılı,
Getirdiler önümüze koydular,
Hepimiz ağlıyorduk,

Onun ellerinde terörist çocuğu,
Benim kucağımda onun çocuğu vardı,
Hiçbir şeyden habersiz yavrucak,
Babam nerede amca diye ağlardı.

Boğazımda düğümlendi cümleler,
Konuşamadım,
Gözlerinden düşen her damla,
Yüreğimi dağlıyordu,
İmdadıma yetiştiler,
Tüm insanlar bağırıyordu;

Burada, burada, burada...!
Baban burada yavrum,
Bizler yerini tutmasak da,
Senin manevi babanız,
Tüm Türk anaları anan,
Tüm Türk babaları babandır,
Şu toprağın altına, gönüllü giden adam,
Senin şehit atandır.
Kan damlalarıyla yoğrulmuş, bu topraklara,
Kendi kanını da, katandır,
Bir terörist yavrusu için, hiç çekinmeden,
Kendisini kurşunun önüne atandır,
Al bayrağın rengine, renk katan,
Geride seni bıraktığı için,
Kabrinde rahat ve huzurlu yatan,
O şerefli ve onurlu adamdır.

Sana ağlamak değil, onun peşinden koşmak,
Bayrağın gölgesinden, vatan aşkına,
Başı dik, alnı açık yürümek düşer,
Bil ki şehitler ölmez, bu dünya var oldukça,
Yanında yürüyerek, gökyüzünden gülümser.