Şehitler Ölmez Şiiri - Ahmet Cengiz

Şehidim, yiğidim, yeryüzünde gezen meleğim,
Son nefeste alnından öpmüş PEYGAMBERİM
Kim senin için öldü derse bilsin ki, ŞEHİTLER ÖLMEZ,
Bu vatan uğruna ölen şehitler oldukça,
Bilsin ki dünya, BU VATAN BÖLÜNMEZ.

Göğsüne konar soğuk bir buse,
Parlar arşta süngüler, kılıçlar,
Başının üstünde uçar kurşunlar,
Müjdeler her biri kutlu şahadeti,
Arşın, cennetin gölgesindeler bu milletin şehitleri.

Patlasa da toplar, bombalar yanında,
Çarpmaz yüreği, kırpılmaz gözleri,
Destanlar yazmıştır TÜRKÜ’ ün ASKERİ.
İmrenir melekler gelir öperler seni,
Kimsenin için öldü derse bilsin ki ŞEHİTLER ÖLMEZ.

Zannetmeyin bu vatan sahipsiz,
Altında binlerce şehit yatar kefensiz.
At koşturur bulutların üstünde,
Türk oğludur bu, üçler, yediler, kırklar,
Kıyamet gününe kadar destanlar yazar.

Bir namert sıksa vatana kurşunu,
Tüm şehitler silkinir, filizlenir,
Kalkarlar hep birlikte ayağa başları arşta,
Kükrerler hep birlikte ALLAH ALLAH diye
Bin canları olsa da göz kırpmadan feda ederler

Al kandan atlas yapmışlar,
Üstüne ay ile yıldız koymuşlar,
Dalgalansın diye arşa asmışlar,
Vatan aşkına, ALLAH aşkına can veren yiğidim,
Kim senin için öldü derse bilsin ki, ŞEHİTLER ÖLMEZ,
Bu vatan uğruna can verenler oldukça,
Dünya bilsin ki BU VATAN BÖLÜNMEZ…