ŞEHİTLER
Gülümsüyordu kızıla boyanmış yüzleri
sabahın ilk ışıklarında.
İkisininde dudaklarında gülü kıskandıran bir tebessüm,
birinin elinin içinde kan pıhtılarına bulaşmış mendili,
diğerinin elinde sıkı sıkıya tuttuğu G3 tüfeği.
İkiside gülümsüyordu mor dudakları ile Güneş'e,
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta