Şehitler Şiiri - Cahit Konut

Her gün gider düşman ile savaşa,
Gider lâkin, geri gelmez şehitler.
Kaderde ne varsa o gelir başa,
Hak katında diri, ölmez şehitler.

Bayrağın aşkıyla koşar ileri,
Coşar damarda kan, alnında teri.
Ne kadar çok olsa şer kuvvetleri.
Asla savaşmaktan yılmaz şehitler.

Bileğinde kuvvet, kalbinde iman,
Kahpe teröriste verilmez aman.
Vatan tehlikeye düştüğü zaman,
Alır silahını, durmaz şehitler.

“Ya Allah!” diyerek çıkarlar yola,
Düşmanı bulmadan vermezler mola.
Görünür gözüne Cennet-i Alâ,
Dünya metaını görmez şehitler.

Muhammed Mustafa olsun yoldaşı,
Ali Mürteza da olsun sırdaşı.
Hüseyin misali kesilse başı,
Bir karış toprağın vermez şehitler.

Çok emekler verir garip babası,
Sütün helâl eder nazlı anası.
Bu dünyada fakir olur hanesi,
Bir gün olsun yüzü gülmez şehitler.

Şehitlere borçluyuz bu hayatı,
KARAC’OZAN; onlar geçer Sırat’ı.
Ayağına sersen türlü nimeti,
Zerresini dahi almaz şehitler.

22Şubat 2016 GÖLBAŞI