Sehitden Öfke Şiiri - Ramazan Kocapınar

Bir volkanın kaynağıyım,
Taa derinlerden gelirim,
Hem kordayım, alevliyim,
Yandıkça har, yansın diye...

Fırından yeni çıkmışım,
Taze ekmek misaliyim,
Ortalarda, sofradayım,
Herkes yesin, doysun diye...

Asi aksiyim bir kere,
Inadım, inat üstüne,
Sırtımdan vurun, durdurun,
Alın...Asın...Kesin diye...

Siz kocaman, at nalları,
Biz körpecik, gül dalları,
Kaplamışız tüm yolları,
Gelen geçen...Ezsin diye...

Ar mekânı...Er mekânı,
Budur, böyle dip tabanı,
Seslenir gönül harmanı,
Ak gülleri...Dersin diye...

Tavşana kaç, tazıya tut,
Nice laf sözü, yut ha yut,
Hergün başka binbir umut,
Varsın barış...Gelsin diye...

Namlu doğrult, pusular kur,
Fasiti, fesatla yoğur,
Ey ana, doğur ha doğur,
Oğlun kurşun...Yesin diye...
-

Ey ana, doğur ha doğur,
Hain kurşun...Sıksın diye...

Ey ana, doğur ha doğur,
Zalim kurşun...Sersin diye...

Ey ana, doğur ha doğur,
Yesin diye... Sıksın diye...

SERSiN DiYE / SERSiN DiYE!
-
Gidiyorum...Gidiyorum işte...
Ardımda bırakıp kutsal hazine,
Vurdum duymaz haylaz kesime,
Çok şeyleri...DiYEEE DiYE !

Gurbetten Bir C AN!
-Gizemlikartal-