Şehit Ümit Günel'e Şiiri - Kazım Başekmekçi

Bir yıldıza diktiler gözlerini,
Kaybolan umutların alaca karanlığında.
Sen fani dünyaya ilk ağladığında.
Bir Cuma gününde, ezan sesinde.
Ümit fısıldadılar kulağına, ümitlenircesine...
Ninniler söylediler, el bebek, gül bebek.
Umutları yeşertircesine...

Senin için akardı, sarı kızın sütü.
Senin içindi yırtılan toprak,
Atılan tohum, toplanan başaklar
Ve dökülen alın teri.
Bir ümit büyüttüler gönüllerinde,
Sevdalandılar delicesine...
Sen büyüdün korkuda büyüdü.
Sanki olacakları bilircesine...

Gün geldi,
Okumak istedin, yazmak istedin.
Yüreklerdeki kör düğümü çözmek istedin.
Oynadığın bahçenin saçaklığında.
Ufka diktin gözlerini,
Mavi mavi bulutlara.
Kuş oldun, özgürlük işledin,
Kanadına ülkem için.
Mavi bulutlarda gezen
Mavi önlüklü çocuk.
Henüz altı yaşında,
Okulumun kapısında.
Kalemle tanıştı o minik ellerin.

Adını verdiğin bu binanın,
Bahçesinde koşturup,
Ayçiçeği sapından tüfeğinle.
Askercilik oynardın.
Kan kusmazdı namlular,
Sevgi sözcükleri, takır takır,
Dökülürdü ağızlardan.

Bilemezdim Ümidim, anlayamazdın,
Vahşeti, terörü ve savaşı,
Çünkü sen; çünkü sen;
Barışla özdeş yaşamıştın hayatı.

Annen, avukat olsun isterdi.
Babansa öğretmen.
Sense, memleketin yarım kalmış geleceği
Ant içersin büyümeye,
İçersin de, su gibi geçer gider günler.
Ve davullar çalınır mahallenizde.
Sen omuzlar üzerinde.
“En büyük asker, bizim asker.”
Sedalar patlar gökyüzünde.
Hani, vatan borcu var ya işin özünde.

Anan ağladı, dağlar ağladı.
Hırslandın.
Yumruk, yumruk oldu ellerin.
Avucuna yakılan kınan ağladı.
Uğurladığı ilk sen değildin ya.
Babanı da göndermişti yıllar önce.
Komşunun oğlu Mehmet’i yollar gibi.

Yazardın mektubun gelirdi.
Kükrerdin sesin gelirdi.
Bir gün olurdu da kendi gelirdi.
Geldin Ümidim...

Üzerine ne giysen, yakışırdı sana bilirim.
Daha dün mavi önlük,
Bu gün ay yıldızlı al bayrağım.
Geldin Ümidim...
Hasretle yanan gönüllere,
Su verdin Ümidim.
Gidişin muhteşemdi
Dönüşün daha şen.
Hakkari’de kanınla yazdığın adını,
Bu şirin okula verdin Ümidim.
Ne olmak isterdin,sen ne oldun.
Ne mutlu ki sana, sen şehit oldun.

Kahpe kurşunları yazdı yazını,
İnan ki; yaşatacağız sonsuza dek adını.