Herşey vatan içindi. Can fedaydı vatana.. Kimi anasından ayrılmış, kimi eşini,
çocuklarını bırakmıştı arkada. Yüreğinde vatan sevgisi, yüreğinde bayrak sevgisiyle, geçmek istiyordu terörün önüne. Vatan hainlerini yaşatmak istemiyordu Türkiye'de.
Oysa kalbi delikti söylememişti kimseye. Asker olacaktı belki de şehit. Can fedaydı vatana can. Ve canı feda oldu Recep Çeviğin. Ne Ali'ler, ne Mehmetler şehit oldu. Sevgi dolu yürekleriyle koştular. Gözlerinde hiçbirşey yoktu. Tek düşünceleri ise vatandı.
Anne ağlıyordu yanıyordu yakınıyordu. Receb'in organları bağışlanmıştı dört kişiye. Oğlum şehit oldu ama, dört kişide hayat buldu diyordu anası.
Acıydı. Evlat acısıydı. Çıkarmıydı yüreğinden. Gözyaşları süzülüyordu yanaklarından. Dururmuydu gözyaşları, bitermiydi yüreğinde ki sızı. Bir ömür hatta son nefesine kadar sürecekti. O da biliyordu.
Tamamını Oku
yüreğinizin en derin duyğularına saglık ...tebrikler...sevgiyle kalın lütfen hep...evet' ŞEHİTLER ÖLMEZ VATAN BÖLÜNMEZ '
şehitlerimiz ölmüyorlar..biz sadece artık içimizde saklamaya başlıyoruz onları :(
çok güzel yazmışsın can....
Bu vatanı Atatürk, Recep Çevik'lerle kurtardı.
Çok güzel bir yazı olmuş Menekşe Bacım. İçim ürpererek okudum.
Kadir Tozlu
DUYARLI YÜREĞE SELAMLAR.KALEMİNİZ DAİM OLSUN.
Giderler omuzlarda, salavat ile,
Onların yaşadığı, sanmayın çile,
Cennette makamları, verildi bile,
Ebediyen göçse de, ölmez şehitler!..
ŞEHİTLER ÖLMEZ, VATAN BÖLÜNMEZ!..
Yüreğinize sağlık sevgili dost... Kutluyorum...
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta