Şehit Recep Çeviğin Anısına-Deneme

Herşey vatan içindi. Can fedaydı vatana.. Kimi anasından ayrılmış, kimi eşini,
çocuklarını bırakmıştı arkada. Yüreğinde vatan sevgisi, yüreğinde bayrak sevgisiyle, geçmek istiyordu terörün önüne. Vatan hainlerini yaşatmak istemiyordu Türkiye'de.

Oysa kalbi delikti söylememişti kimseye. Asker olacaktı belki de şehit. Can fedaydı vatana can. Ve canı feda oldu Recep Çeviğin. Ne Ali'ler, ne Mehmetler şehit oldu. Sevgi dolu yürekleriyle koştular. Gözlerinde hiçbirşey yoktu. Tek düşünceleri ise vatandı.

Anne ağlıyordu yanıyordu yakınıyordu. Receb'in organları bağışlanmıştı dört kişiye. Oğlum şehit oldu ama, dört kişide hayat buldu diyordu anası.
Acıydı. Evlat acısıydı. Çıkarmıydı yüreğinden. Gözyaşları süzülüyordu yanaklarından. Dururmuydu gözyaşları, bitermiydi yüreğinde ki sızı. Bir ömür hatta son nefesine kadar sürecekti. O da biliyordu.

Gözümüzden sakındığımız, özgür, laik cumhuriyetiyle, Atatürk ilkeleriyle, yüreğimizde yaşatıyoruz vatanımızı.. Sıcacık sevgisiyle. Uğrunda ne kanlar akıtıldı. Nekadar çok şehitler verildi. Ama yılmadık. Hiçbirzaman da yılmayacağız. Yıldıramayacaksınız bizleri. Bizler öyle güçlü bir milletiz ki. Yeri geldiğinde her yokluğa katlanırız. Ama vatanımız için gözümüzü kırpmadan canımızı veriririz.

Türk milletinin gücü bayrağında, şehitlerimizin kanları onda.. Nesiller boyu akıttığımız kanlar ise tarihimizde. Türk milletinin gücü, kuvveti yüreğinde. Öyle bir yürek var ki bizler de.. Daha anlamadınız mı. Daha göremediniz mi gözlerimizde ki vatan sevgisini. Damarlarımızda akan kanda ki Atatürk sevgisini. Bu sevgi atalarımızdan bizlere, bizlerden de evlatlarımıza geçti.
Şehitlerimizin gideceği yer cennet, sizin gideceğiniz yer ise belli. Öyle yanacaksınız ki çıra gibi. Lanetler yağacak üzerinize. Vatan hainlerine Türkiyem de yer yok anlamadınız mı. Ne mutlu Türküm diyene. Ne mutlu al bayrağımın altında yaşayan, yüreği vatan aşkıyla yanan Türk milletime. Şehitler ölmez. Bu vatanı da kimse bölemez.