Deli eder bu sessizlik
Gece nöbetleri bu yalnızlık deli eder
Önce karanlık gelir
sonra kasvet çöker
Korku içindeyken deli eder hasretler
Gönlümde annem, sevdiğim
Babam ve kardeşlerim
Özlemeyi unutmuşum, kulağımda
canıma kasteden kurşun seslerim
Gökyüzü şenlenir bazen
Gündüz gibi aydınlanır gecelerim
Ağlayarak ateş ederim
Çocukları yetim kalır tüm ölenlerin
Ve devrem benim
Beraber eğitildiğim
Birlikte savaşa gittiğim
Mektubunu karına ben götüreceğim
Yenge diyeceğim
Ben Osman'ın devresiyim
Yüreğim yanıyor yüreğim
Ben bunu nasıl söylerim
'Üzgünüm yenge
Ateş Osman söndü
Bıraktı hepimizi
Bir kurşuna yenik düştü'
Hiç korkmuyordu Osman
O artık bir Kahraman
Çıktı mevziden hiç korkmadan
Onu görünce korktu düşman Türkoğlundan
Şehit oldu Osman
Vatan uğruna öldü Osman
Asıl onurlu olan
Gurur duymaktır Şehitlerin ardından
Kayıt Tarihi : 1.8.2008 19:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
2003 yılı Siirt gecenin bir yarısı kahraman mehmetçik şehit olduğunda yazılmıştır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!