Çok mu yaramazdım küçükken annem
Duysun dünya oğlum şehit oldu de
Örttün mü üstümü açıkken annem
Duysun dünya oğlum şehit oldu de
Doğurduğun gün çok mu sevinmiştin
Oğlun oldu diye de övünmüştün
Büyütme çabasıyla avunmuştun
Duysun dünya oğlum şehit oldu de
İlk anne deyişim andın mı annem
Sarılıp öpmeye kandın mı annem
Şehit haberimle yandın mı annem
Duysun dünya oğlum şehit oldu de
ilk patiğimi sen soktun ayağa
ilk fistanım sen taktın bedene
şefkat olup ilk sen aktın yüreğe
Duysun dünya oğlum şehit oldu de
İlk hediyem siyah bir festi benim
Gençlik kanım başımda esti benim
Cellat ömür yolumu kesti benim
Duysun dünya oğlum şehit oldu de
Daha yaşamaya doymadım annem
Şafak bitmez deyip saymadım annem
Kardeşimdi herkes kıymadım annem
Duysun dünya oğlum şehit oldu de
Saçıma aklarım düşmedi henüz
Düğün aşım çorbam pişmedi henüz
Oğlun yirmisini aşmadı henüz
Duysun dünya oğlum şehit oldu de
Şehitlik oğluna yakışmış annem
Tabutlar yanyana çakışmış annem
Meclis üst görevli bakışmış annem
Duysun dünya oğlum şehit oldu de
Al bayrağa sarılı gelirim annem
Şehadeti, nefsi bilirim annem
Unuttuğun an ben ölürüm annem
Duysun dünya oğlum şehit oldu de
Aysel Tarcan
Aysel Tarcan 2Kayıt Tarihi : 30.4.2021 16:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!