Gönüllü yazılmıştılar bu silahsız savaşa
Kimi karda tipide dondu
Kimi selde boğuldu
Kimi teröristlerce şehit oldu
Kimi son nefesini verdi göçük altında
Gece gündüz yürüdüler karanlığa doğru
Bu kutsal davanın neferleri…
En büyük mabetti okulları
Bilgiye susayan öğrencileri
Harfleri mermi, silahtı kalemleri
Başucunda yastıktı kitapları
Yürüdüler cehaletin üstüne
Sonsuzluğa uçan adsız öğretmenler…
Bitmez benim baharım
Toprak benim, tohum ben
Sönmez benim ışığım
Yıldız benim, güneş ben
Bitmez benim suyum
Kaynak benim, pınar ben
Kahpe kurşunlarla sırtımdan vurulsam da
Fırat’ta, Dicle’de sel olur çağlarım
Munzur’da, Zap suyunda coşarım
Kızılırmak’ta, Aras’ta yunurum
Van gölüne karışır gözyaşlarım
Ağrı’da, Kato’da sarılır kefenim
Ağlamayın çocuklar
Bu kavga cehalete karşı
Bu kavga özgürlük kavgasıdır…
Susmayacak bu şarkılar bu türküler
El ele verecek yurdumun çocukları
Halaylar çekilecek, horanlar tepilecek
Bahar yağmurları yağacak
Kar çiçekleri, güller açacak
Çocuklar ilim irfan öğrenecek
Köy okullarında kahraman öğretmenler…
(24Kasım 2011 Malatya)
Fen Lisesi Md.Yrd.
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta