Şehit Nefesi...! Şiiri - Ramazan Kocapınar

Bugün bir kurşunla, serilip dağ başında,
Göçüp gitti toy yürekli, yirmi yaşında,
Derince bir yara izi, çatık kaşında,
Son darbeyi aldı, vatan müdafasında...

Kursağında kaldı, azıcık bir hevesi;
Yeri göğü inletir, o şehit nefesi.

Omuzunda çantası, elinde silahı,
Hergün kâğıtlara, çizip durdu şafağı,
Tadamadan göçüp gitti, huzur refahı,
Birden hasret yüklü, sanki umut yumağı...

Kursağında kaldı, azıcık bir hevesi;
Yeri göğü inletir, o şehit nefesi.

Yine bir gece yarısı, hava dumanlı,
Kuşku kor düştü sineye, hemde buhranlı,
Düğün edecekti, oysa davul zurnalı,
Bir of çekecekti, duyup içli kemanı....

Kursağında kaldı, azıcık bir hevesi;
Yeri göğü inletir, o şehit nefesi.

Silinmeye yüz tutmuş, yakılan kınalar,
Küllendi cıgarası, canlandı anılar,
Ağlayıp sızlar, ağıt yakar analar,
Bir bir yok olup, tükendikçe o yarınlar,

Kursağında kaldı, azıcık bir hevesi;
Yeri göğü inletir, o şehit nefesi.
---------------------

....ve cebinden çıkan buruşmuş
Kıvrışık kâğıt parçasındaki bir yazı:

...Size son vasiyetimdir bu
Eeey anaların anası...

Var hadi o yare söyle;
Gün olur evlenirse telli duvaklı,
Ne olur benim hatırıma unutmasın,
Bu tek isteğimi mutlaka yerine getirsin...
Sandığından çıkarıp, gül yüzüne gersin,
O AYYILDIZLI kan kırmızı kızıl eşarbı...

Gurbetten Bir C A N! / Gizemlikartal