Ben Seviyorum Seni
Küçükken toprağını yerdim
Annem kızardı
Ağaçlarına çıkardım günboyu
Meyvelerini yerdim olgunlaşmadan
Annem kızardı
Yollarında kaybolurdum çoğu zaman
Giderdim, giderdim, daha da gitmek isterdim
Annem kızardı
En güzel kınalı kuzuları senin otlarınla yayardım,
Ne güzel o kuzuların gözleri
İnsana hep muhtaçmış gibi bakar
Benim sana baktığım gibi
Kucaklamaya çalışırdım,yorulmasınlar diye
Annem kızardı...
Gençlik çağım gelmiş, haberim yok
hala annemin sevgisiyle
Çocuk zannedermişim kendimi..
Muhtarın oğlu karşı yamaçtan bağırdı:
- Mehmeeeett.... Mehmeeeeett
-heeeee duyuyom seni
-Askere gidiyomuşun hee
-heeee
Gidiyomuşum askere
Muayene filan sağlam çıkmışım
Kapının önünde davul zurna
Köyün gençleriyle halaya durmuşum
Boynuma Ayyıldızlı bayrağım dolanmış
Muskamı da takmışım
Annem ağlıyor
Babam mezarda, görür beni kesin
bilmediğim yollara hayranlıkla bakarken
İşte Nizamiye Kapısı
Ne kapı ama, geniş, büyük
Devlet Devlet
Göğsümü kabartarak geçtim içeri..
Hayalini kurduğum asker kıyafetleri
Resmimi hemen çerçeveletip asmış annem
her gelen görsün diye
Gururlanırmış benimle...
Nöbetin zorluğunu yaşamadım
Amam bir çok aydınlık varken
Gözlerini karanlığa dikmek
ne kadar endişe verici
bir kıpırtı,bir hareket
karanlık herşeyi gizliyor
çok dikkatli olmam lazım
Yalnız değilim ama
senin herköşenden gelen benim gibi
çok arkadaş var
Omuz omuza koşuyorsun
eğitim yapıyorsun..
Çatışmaya gönderdiler bizi
Annem bilmesin diye
telefonda yalan dolan
Tatbikattayım zannediyor
Öyle bilsin..
Ben Seviyorum Seni
O yüzden bu dağlarını sahiplendim
Kınalı kuzuları kucakladığım gibi,
hep kucaklamak istedim seni
her fırsatta sana uzanan elleri
kırmak istedim hep
sana göz koyanların
gözlerini oymak benim görevim
bu yüzden kalbimde yaktığım her ateş
İntikam Ateşi
nasılda vuruyor kar soğuğu yüzüme
ayaklarım donmuş mu hissetmiyorum
bu ateş beni ısıtır...
Silahımı öptüm,
çatışma başlamadan önce
Farzet ki, toprağını, ağaçlarını,yollarını
kuzularını,dağlarını taşlarını öptüm
Hainlik yapmayan ne varsa
öptüm farzet..
Sesler sesler, kulakta yankılanmıyor sadece
her yerinde yankılanıyor
ötede, beride nerden gelirse
Bu çatışma sesleri
Bir anda şükrederken buldum kendimi:
-Çok şükür Allahım, çok şükür hainlik etmedim
sevdiğim vatanıma
şükür Yarabbi, derken,
o ses:
-Mehmet yamacın başında, vurulmuş
-Benim Mehmet ben beeeennnn
duymuyorlar beni
Diğer bir ses daha:
-Mehmet şehit düştü,sırtından sırtından
-Benim Mehmet ben beeeennnn..
Hala şükrediyorum
Hainlik etmedim sana
Annem dahi olsa,herkese sırtımı dönerim
Sana Asla
Ben Seviyorum Seni.
Yamacına yaslandığı dağ
Bir Çoban Mehmet vardı dersin
burdan gelip geçenlere
Vatanını sevdi,canını verdi,dersin değil mi?
Kuzular melesin yamaçlarında
Ben de kınalı kuzundum senin
Ağaçlarından meyve yesin çocuklar
Yolların hep varolsun,hiç bitmesin
Bir Çoban Mehmet geçti bu yollardan der misin?
Hiç denizini görmedim ama
gördüğüm köyden bin kat büyükmüş
Gözlerim deniz
Annem derdi:-Mavi gözlüm
Annem kızmaz bana bu sefer,
gururlanır daha çok
O da sever seni
-Vatan Sağolsun, der bilirim
Ben Seviyorum Seni...
Er selam durdu yaklaştı,komutanına
-Komutanım,ben yanındayken
son nefesini verdi Çoban Mehmet
Dedi ki; Devlet, Devlet
Arzu Özkan- Şehitlerin Şairi, gururla....
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum