Kalleş kurşun vursa da yiğidi,
Yiğit ölmez…
Sevdası da durur sol köşesinde,
Anası da, babası da, evladı da…
Öyle an gelir ki hepsini hatırlar,
Kırpamaz gözünü, gözyaşından,
Sonra bakar yirmi metre göğe,
Dalgası vurur rüzgâra her silkinişte,
Siler bir, iki parmak akan gözyaşını,
Kalkar iki ayağının üstüne de,
Çelik zırhında kabarır yüreği,
İki kelime parçalar dağları, ovaları,
Allah’ım o ne heybet, o ne duruş…
Allah’ım o ne kelam ki,
Yirmi metre gökte,
Şehit kanları üzerine parıldar ay ve yıldız!
Vatan sağ olsun der yiğit…
Kalleş ne derse desin,
Yiğit ölmez,
Bu bayrak o gökten inmez,
Bu vatanda hiçbir yiğit ölmez!
Şanıyla, şöhretiyle, cesaretiyle,
Şehadet içer kana kana,
Vatan türküsü söyler yana yana,
Lakin:
Yiğit ölmez…
Kayıt Tarihi : 15.10.2016 18:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!