Şehit Eşinin Gönül Sesi(3)

Baban kurbanda sattı kocayınca ala ineği,
Doru tay öldü bir eşek kaldı bineği,
Artık şehirde görmüşler,
Yer sofrasında değil masada yer olduk yemeği,
Televizyonlar renkli oldu bir görsen,
Evlerin damı çifter çifter antenli,
Seyrettiği diziler oldu canım yârim,
Kızların gelinlerin yârenlik ettiği muhabbeti,
Unuttular eskileri,
Şaşırdı tabiî eskiler örnek alıp,
Giyince genç kızlar dar kısa eteği,
Kızlar boya sürüyor artık dudağına,
Sürmenin yerini aldı maskara,
Köy döndü Avrupa'ya,

Kör memiş muhtar oldu,
Taktı kıravatı bir görsen sanki mebus adayı,
Attı tahta somyaları,
Alınca eve çifter çifter çekyatı,
Birden moderin oldu hayatı,
Karısı beğenmez oldu kimseyi,
Sokaklarda kadınlara bir görsen atarken cakayı,

Köye bir telefon gelmiş adı cepmiş,
Girdi herkesin cebine,
Önce Osman dayın aldı oğluna geline,
Mektup işi bitmiş tarihe karışmış,
Mesaj mı ne çıkmış onun yerine,

Köyün ortasındaki çeşme yıkıldı,
Artık herkesin çeşmesi evinde,
Bizim gibi kaç âşığı buluşturmuştu değil mi?
Kuytu köşesi,
Eskisi gibi değil ne hürmet kaldı ne sevgi ne saygı,
Yok köyün neşesi,

Ha bir de canım yârim artık muhtar ceza kesiyor,
Karısına dayak atana ne güzel değil mi?
Zaten derdin ya dayak atılmaz yanyana yattığına,
On üç yıl olmuş dün saydım,
Seni şehit kurban vereli cennet vatana,
Ah canım yârim hâlâ yürekleri yakıyor,
Hainler değişen birşey yok,
Yine gelinler dul anaların bağrı yanık,
Nişanlısını bekleyenler boynu bükük,
Doymuyor zalimler bir türlü kana,
Ne mutlu bana şehit kadınıyım,
Hainlere yer yok,
Binlerce kadın dul yetim kalsak da