Şehit Babası Şiiri - Ferit Onat Alparslan

Mertebesi rükuda kalmış aldığı haberden,
Kalbinin atışını duyuyor sanki ta derinlerden,
İsterdi alnı secdeye varsın şükür ederken,
Duygularına teslim şehid babası.

Dediler peygamber yoldaşı artık oğlu,
Firdevs o yiğidin konağı otağı yurdu,
Tüm dertlerden bir çırpıda azade oldu,
Şefaatçi soyuna ahirette asil yavrusu.

Önce etrafını bir garip hüzün sardı,
Bakışları dondu öylece benzi sarardı,
Kalbinin sevinci tüm zincirlerini kırdı,
İki damla yaşla sözlerini taçlandırdı.

Vatan sağolsun dudaklarından çıkınca,
Gördü oğlunu tüm heybetiyle karşısında,
Bir ata binmiş yiğidim el sallıyor,
Atası gurur ile ona bakıyor.

Oğluna doğru gitmek için ayaklandı ,
Sandılar acısına gönlü dayanmadı,
Bilemedi kimse o an ne yaşadığını,
Son bir kez oğlunu gönlünce kucakladı.

Toplandı atlılar şehidin etrafında,
Şahlandı kısrakları zaferin ufkuna,
Ödediği bedelle hürmet etti bayrağına,
Öptü, koydu alnına şehit babası.

Bildi, ona ölüm yok yarası nişandır.
Giden kalabalık onun toyunadır.
Vatanı bundan sonra goncanın yanıdır.
Her karış toprak onun Gül koku kanıdır.