Şehit Asteğmen Erhan Taştimur

Gül yüzlü canım Erhan kardeşim
Kaç yıl geçti seni çok özledim
En baba adamdın sen bildiğim
Sabır taşı huyunu sevdiğim

Davudi sesin hala aklımda
Sorardın ya hani telefonda
Beni tanıdınız mı acaba
Kim tanımaz o sesi budala

Aynı ranzada sen üst kattaydın
Uykunda kafanı sarkıtırdın
Tutmasam seni yere atlardın
Kıyamazdım sana adamımdın

Karnımız zil çalardı gece gece
Ne tatlı gelirdi bayat kete
Sallama çaylar ellerimizde
Taş üstünde bakardık Erciyes'e

Söküp masa yapardık camları
Batak oynardık çok iddialı
Sinek olurdu dörtten fazlası
Sabahlardı iskambil kâğıdı

Ben koyu Galatasaraylıyım
Senin Fenerbahçe’ne karşıyım
Pişmanım şimdi boşa kızardım
Hep gülerdin ya sana hayranım

Hiç kimseye hayır diyemezdin
Belki de bu yüzden çok sevildin
Okul yolunda türkü söylerdin
Biz Allah'ın adamıyık derdin

Benden az sonra askere gittin
Çukurca jandarma nasıl dedin
Komutanım dedi dikkat etsin
Çok kıyak diye yalan söyledim

Ben terhis olmuştum bahriyeden
İçim daraldı haber izlerken
Hain köpekler asker geçerken
Mayın patlatmış pis inlerinden

Korkup asteğmenleri aradım
Bir terslik vardı çoktan anladım
Erhan'ımmış yaralı ağladım
Helikopterde solmuş fidanım

Cenazene bir saat geç kaldım
Daha sıcak toprağını sıktım
Seni asker gibi selamladım
Peygamberim seninle kıskandım

Seni hep gururla anlatırım
Şehit düşmez kalkar arkadaşım
Radyon hatıra sana çalarım
Dağlardan yüce aslan Erhan'ım