Şehit Aslan Mashadov'un Ardından

Ahmet Süreyya Durna
131

ŞİİR


12

TAKİPÇİ

Şehit Aslan Mashadov'un Ardından

Eğil bir kez ak alnından öpeyim/
Yaklaş kutsal silahından öpeyim/
Namlusundan kundağından öpeyim.

Ölümün de şereflisi var! . Ölümün de güzeli… Güzel ölüm, herkese nasip olmaz öyle! . Din ulularının, İslam erlerinin, şehitlerin ve şehadet’i şiar edinenlerin ölümüyle; korkakların, alçakların, soysuzların ölümü bir değildir elbette.

Fani alemden, baki aleme terhis etme inancıyla ölenler; Şehitlik şerefine nail olanlardır. Onlar; Cevher Dudayev’dir, Selimhan Yandarbiyev’dir, Aslan Mashadovdur. Onlar; vahşi Rus emperyalizmine karşı, şanlı bir mücadele veren Kafkas Kartalı, Şeyh Şamil’in torunlarıdır. Onlar; Atalarının açtığı, yürüdüğü, “sırat-ı müstakim” üzeredir. Onlar; diridirler, yaşıyorlar aramızda, hatıramızda! . Yaşayacaklar! .

Onlar; “ bizi öldürebilirler, ezebilirler, üzerimizde tanklarla dans ederek vücudumuzu parçalayabilirler. Fakat bizim özgürlük ve bağımsızlık ruhumuzu asla yok edemezler! .” diyebilen, bir inancın ve bir haykırışın efsanevi kahramanıdır..
Kızıl ordu kalıntılarına, Moskof döllerine ve Putin kriptosuna, pes etmeyi ar sayarlar kendilerine! . Güçlü iradenin, azmin, zaferin, ve milli öfkenin bileylenmiş hali şavkır kılınçlarında! .

Gece, kurt yavrularken; sabah, arslan kükrerken doğurmuş anaları! . Acıların, yüreklerinde mayalandığı bağrı yanık analar; doğuştan kartal bakışlı yavrularını, kartal yuvalarında emzirirken; kaytan bıyıklı ve kara kalpaklı, kaplan çevikliğindeki babalar; at üstünde savaş taktikleri öğretiyordu, geleceğin özgürlük savaşçılarına! .

O savaşçılar ki, “halk için, vatan için yetiştik! Halkımız, vatanımız tehlikeye düştüğünde! .. Kartallar gibi, kayıtsız pervazlanarak; tümü zorlukları, bozgunları aşar üste çıkarız! . Tunçtan dağlar kurşun gibi erise de velev ki; onursuz çıkmayız, hayattan ve savaştan! ..” diyor, yiğitçe tavır sergiliyorlardı. O yiğitçe tavrın içerisinde, tevekkül ve teslimiyet okunuyordu alınlarında! .

Şairin; “Ölüme gülerek giden insanlar/
Tehditten ne anlar, zordan ne anlar/
Beyaz kar üstüne kırmızı kanlar/
Aktı, Hak’ka tam bir teslimiyetle! ” dizesindeki “giz”, isbat-ı vücut buluyordu nitekim! .

Tarihten bu güne, ardı/arkası kesilmedi Moskof mezaliminin! . Gerek Çarlık döneminde, gerek Bolşeviklik devr-i aleminde; hiç yüzü gülmedi mazlum halkların! . Bir yandan asimilasyon, bir yandan göçe tabi tutuluş! . Diğer yandan Kafkasların, bilinçli bir şekilde imhası ve Rus emperyalizmi’nin determinasyon politikası! . 1985-1864 Kafkasya Rus savaşlarından sonra; Şeyh Şamil’in ve onun düzenli timlerinin, kaba aynı zamanda gaddar Rus ordularına ne ağır kayıplar verdirdiğini gören Çarlık Rusya’sı ve daha sonrasının Bolşevik ihtilali komitacıları; çareyi, savaşçı dağlıları göçle, sürgünle eritmede bulmuştur..

Ama, bir kere tutuşan özgürlük meşalesi ve beyinlere kazınan “var olma” mücadelesi, şu gün olmuş hala zindeliğini korumaktadır. En kavi imana sahip, kıvrak ve de kibar Çeçen/ Çerkez (temelde hepsi birdir) gençleri, kanlarının son damlasına kadar; vatanı, dini, namusu ve hürriyeti uğruna kutsal bildikleri yolda ilerleyeceklerdir.. “bir Mashadov gider, bin’i gelir! ” demeleri, bundandır. İşte kararlılığın, “ahdüpeyman”ın belirtisi, Çeçen Milli Marşında abideleşmekte! .

-“ Ey kara toprak her zerren çatlasa da soğuktan,
Sana şerefsiz bir şekilde dönmeyeceğiz.
………………………..
Hiçbir zaman hiç kimseye pes etmedik biz,
Ya özgürlük, ya ölümdür seçeneğimiz.
…………………………
Açlık kıvrandırsa da kök yeriz,
Susuzluk bezdirse de taşların suyunu içeriz.”

Her ikili birimin bitiminde ise; “Lailahe İllallah” tevhid, kelime-i aslisi var.. Allah’a sadakatin her cümlede vurgulanış biçimi, inanç ve itikatlarını “ sembolize” etmektedir.
Netice itibariyle; havada, suda, toprakta cemre düşeceği yere düştü, bahar göründü. Kafkasların kanla yoğrulmuş topraklarına bir can daha “şehit” düştü. Adı: Aslan Mashadov. 54 yaşında. Şehadet ederiz ki, o; salt “rıza-i bari” için savaştı. Rütbelerin büyüğüne kavuştu. Bakalım şu bahar eyyamında sırada kimler bekler.

Bahar, Kafkaslar da yeni bir hamlenin, yeni bir “strateji” nin önceliğidir. Kışın, zor şartlarının getirdiği durağanlık; yerini baharla birlikte canlılığa, hareketliliğe bırakacaktır.
İnancımız, Çeçenya Bağımsız Devleti kuruluncaya dek; Taklamakan Çölünde kandan bir iç deniz oluşsa da, savaş devam edecektir. İmam Mansur’lar, Şeyh Şamil’ler, Cevher Dudayev’ler, Selimhan Yandarbiyev’ler, Aslan Mashadov’lar bu duygularla ayrıldılar aramızdan! . Ruhları şad olsun! .

“İnnalillah. Ve inna ileyhi raciun” Allah’tan gelip, Allah’a dönenlere ne mutlu.

Ahmet Süreyya Durna

e-mail: [email protected]

Ahmet Süreyya Durna
Kayıt Tarihi : 13.3.2008 20:46:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


Yayınlanmış bir köşe yazısıdır.

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Ekrem Yalbuz
    Ekrem Yalbuz

    Korkum ve endişem odur ki; şu fitne ficur ortamında ibadetlerimiz bizi kurtarmaya yetmeyecektir.
    Sabah tövbe ediyoruz, akşama tövbemizi bozmuş olarak eve dönüyoruz.
    İbadetlerimiz riya ve gösterişten öte gitmiyor.
    Hakkı savunamıyoruz, hakikati haykıramıyoruz.
    Fert bazında üzerimize düşeni yapamıyoruz.
    Dayatılanı din sanıyor, teslimiyeti iyi vatandaşlık sanıyoruz.

    Rabbimin lütf-u kereminden son nefesimde fi-sebilillah şehidlik talep ediyorum.
    Okuyan arkadaşlarım şahid olsunlar. Bunu bütün samimiyetimle söylüyorum.
    Vatanım için, dinim için, Allah’ın adını ve islâmın bayrağını yüceltmek için son nefesime kadar muvazzafım.

    Bu güzel makaleyi, Kafkaslardan esen bir bahar rüzgârı gibi içime çekerek okudum.
    Şeyh Şamil’in döne döne kılıç sallayışını seyrettim. Arş kapılarının açılış gıcırtılarını hissettim. “Son fert kalana kadar bana (barış yapalım) diyenin kellesini uçururum” deyişini duydum.

    Nasıl olsa ölüm ölmüyor. Güzel ölmek ne güzeldir. Hüsn-i hatime ne güzeldir. Sonu güzel olan her şey ne güzeldir. Şehidlik ne güzeldir. Şehidler Sultanı Hamza ile yan yana olmak ne güzeldir. Mazlumlar Sultanı Hüseyin’le beraber olmak ne güzeldir. Misk-ü amber kokan şehidler meclisi ne mübarektir. Anadolu’nun, Balkanların, Kafkasların, Türkistan’ın, Hicaz’ın, diyar-ı mağribin, Filistin’in, Afganistan’ın, Fizan’ın Yemen’in “Allah” diyenleri ile bir arada olmak ne güzeldir.

    Kaleminiz var olsun Sevgili Ahmet Bey.
    Hayli zaman oldu zaten şairlerden güzel bir şiir çıkmıyor. Nefesimiz bu kadarmış demek ki. Çaresiz nesir yazacağız. Bunun da ilk adımını siz atmış oldunuz.

    Bütün şehitleri saygı ile anıyorum. Hatıraları önünde hürmetle eğiliyor, ruhaniyetlerinden istimdat talep ediyorum. Ruhları şad olsun.

    Aşkla dolu yüreğinizi ve kudretli kaleminizi yürekten kutluyorum.
    (İnnâ lillâhi ve innâ ileyhi raciun)

    Cevap Yaz
  • Nurcan Avcı
    Nurcan Avcı

    “İnnalillah. Ve inna ileyhi raciun” Allah’tan gelip, Allah’a dönenlere ne mutlu.

    Rabbim bizlere de onurlu bir ölüm nasip etsin. Gittikçe alıştırılan ve olaganlaşan bu zulümler Allahın izniyle elbet son bulacaktır. Tek çare sabır ve dua...

    Etkileyici bir yazıydı. Allah razı olsun...
    Selam ve dua ile...

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (2)

Ahmet Süreyya Durna