Anayım ben yanıyor yüreciğim
Soyum, sopum, emeğim
Koyacak yer bulamazdım yavrum ben seni
Gözünden yaş aksa
Bende ağlardım seninle
Gizli gizli
Basınca ayakların soğuk betona
Cız ederdi yüreğim
değme derdim taşlara
Pamuklara beleyip büyüttüm ben seni
El üstünde tutarken sarıp sarmalarken
Şimdi nere gidiyon
Al bayrağa sarınmış
Yavrum senin de yâr'ın
Kara topraklarımış...
Yanıyorum değmesin kimse bana
Koparıp atsam sinemden bu ciğeri
Bitmiyor, geçmiyor yüreğimin sancısı
Her acı dinerde dinmez evlat acısı
Anayım ben yanıyor bu yüreğim
Kimseler duymuyor mu?
Feryatlarımı…
Lanetlensin dostu dosta kırdıran.
Vicdan azabından kurtulmasın
Kardeşini öldüren.
Bu vatan hepimizin vatanı
Ne için bu kinlik,
Ne için bu düşmanlık
Nedir bu çatışma,
Nedir bu hainlik
Her şey son bulur, her şey biter
Her acı diner de dinmez evlat acısı.
Oğlum gitti benim
Söndü ocağım
Anayım ben ana
Boş kaldı kucağım
Şehit verdim yavrumu ben bu vatana
Al bayrağa sardım yuttum acılarımı
Yanıyorum değmesin kimse bana
Öfke benim,
Nefret benim,
Kin benim,
Sevindirmesin sizi burada yatan
Şunu bilin ki şehitler asla ölmez
Türk ordusu tarihten
Hiçbir zaman silinmez
Haykırıyor Türk milleti bakın hiç durmadan.
Önce Vatan, Önce Vatan,
Önce Vatan…
Kayıt Tarihi : 24.10.2008 22:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!