Şehit Annelerine Şiiri - Barış Yüce

Ahhh anam ahhh
Anlamazlar seni, bilmezler yüreğini
Şehit anası demek kolaydır onlara
Ama bilmezler o incecik kalbinin titremesini
Sana bakıp durmak kolaydır onlara

Başlarlar hepimiz Müslümanız tavırlarıyla
Ahhh anam, verebilsen o an içindekileri karşına
Oğlun şehit deyiverirler köpüren ağızlarıyla
Patlayan göğsünle vursan o adama

Acınızı paylaşıyoruz demek çok kolay bu insanlığa
Gerçek acı, o şehit anasını kavuran yangında
O yangını her düşündüğümde vurur beynime çatlarcasına
Ahh anam, sıkı sıkı sarılsak ta haykırsak o anda

Evlada hasret ve özlem, bilmez çekmeyen bunu
Koyamaz kendini o yiğit kadının yerine
O narin yürekliye söylese ya anlayan bunu
O da söyleyemez, buğulu bakışlar üstüne

Ahh anam, sevilsen mi, üzülsen mi, ağlasan mı?
Hangisi yırtar bu karanlık diyarları kaplayan sisi
Vurup ta kapıyı, bu diyarlardan ayrılsan mı?
Hangisi temizler, tamamen göğsünü kaplayan isi

Bir fotoğrafa bakarsın, tarif edilemez o bakışlar
Bir sandalyeye oturturlar, sanki idam beklemesi
Kırmızı bir tabut görürsün, yaralı kalbini koymuşlar
Damlayan gözyaşları, cennetin bağrının baş Kevser’i

Sonra o gözler bir diğer yiğidi görür verir
Kolunu, kanadını koymuştur o ahşap tabuta
Oğluyla beraber kendisini de gömer ve ölür verir
Şehit babası derler, o boynu bükük adama…