Şehit Anası Şiiri - Tahir Altunay

Bu gün ayrılığın birinci yılı,
Yine yüreğimi yaktın yiğidim.
Uğuldayan gecede sesini duydum,
Sanki kolun boynuma sardın şehidim.

Ürperdi yüreğim,sanki sen geldin.
Kulağıma eğilip,"anacığım"dedin.
Gözlerimi açtım ki bir gülümsedin,
Yaş olup yanağıma indin yiğidim.

Selavatlar getirdim besmele çekip.
Sildim gözlerimi başımı dikip.
Şöyle bir hasret ile içimi çekip,
Saatlerce resmini öptüm şehidim.

Ben öptükçe resmini öylece baktı.
Bakışları gönlümü derinden yaktı.
Saati bir yokladım sabaha çoktu,
Zaman gecede durup kaldı yiğidim.

Açtım perdelerimi sabah olmamış.
Derdimi anlattığım kumru konmamış.
Çok sevdiği çiçekte yaprak kalmamış,
Ardından boynunu bükmüş şehidim.

Sen gideli geçmemîş meğerse günler.
Aklımda anı kalmış o senli günler.
Yaprağını tüketip bitmiş takvimler,
On ikinci ay dolmuş bu gün yiğidim.

Gittiğinden bu yana hiç untmadım.
Geceleri kapıma kilit vurmadım.
Senin öldüğüne oğul, ben inanmadım,
Her sabah yatağına baktım şehidim.