Şehit Şiiri - Mehmet Ersoy

Bu kara bulut nedir, anne?
Güneşimi örtüyor…
Yoksa gün
Henüz uyanmadı mı?

Canım oğlum,
Korkma.
Işık bazen
Bulutların sabrında gizlenir.
Sen yeter ki
Başını eğme.

Anne,
Bu kalabalık neden suskun?
Arkadaşlarımın gözleri titrek,
Babamın bakışı
Bir yere değil,
Bir zamana dalmış gibi…

Canım oğlum,
Yolcu etmek ağırdır.
Hele ki
Canından bir parçayı,
Yıllarca kalbinde sakladığını
Sessizce uğurlamak…

Anne,
Bulutların üstündeyim şimdi.
Güneşi avuçlarımda tutuyorum.
Hani yakardı güneş,
Böyle öğretmişlerdi bize…
Ama dokunuşu serin.

Canım oğlum,
Çünkü artık
Güneş sana incitmeden bakar.
Bak etrafına;
Yalnız değilsin.
Senden önce yürüyenler var
Aynı ışığa değmiş:
Karayılan,
Şahin Bey,
Kubilay…

Anne,
Kurşun yaramdan sızan
Bu aydınlık ne böyle?
Dört yanım
Gün gibi…

Canım oğlum,
Vakit tamam.
Gitmelisin yeni mekânına.
Kurşun yaran,
O kapıya açılan bir pencere.
Babandan, benden
Selam söyle
O son peygambere…

Nisan 2004