Henüz büyümedi.büyüyemedi.
Görev bildi vatan toprağını.
Şeref dedi,namus dedi.
Daha doğmadan öğretildiği gibi.
Asker oldu,postallarını giydi.
Elindeki silah,şimdi en değerlisiydi.
Yaşatmak için,yaşamak çaresiydi.
Belki okuyacaktı daha,öğrenecekti.
Daha sevilmemişti belki,aşkı bilecekti.
O daha uzun uzun yollarda yürüyecekti.
Yaşamayı öğrenip,belki de öğretecekti.
Yaşayabilseydi belki insanlık dersi verecekti.
Ya bir hain tuzakta,hiç beklemediği bir anda
Bir mayın takıldı ayağına yada aldatılmış,anlayamamış,
Bir zavallı cahilin kurşununa denk geldi.
Adının,sanının,öncesinin,sonrasının
Ne önemi var ki?
Daha büyümemişti,büyüyememişti.
O artık sadece bir şehitti.
Kayıt Tarihi : 16.10.2007 14:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!