emanetim benim gözyaşım hüzünlere
bir savaş meydanında düşerse yüzüm yere
üzülme
böyle olmasını ben istedim zaten
cebimde birkaç mermi ve resmiyle annem.
kana bulanırsa alnım
kazanırsa haksız
bırak ruhumdan oluk oluk kanlar aksın
bayrak düşerse yere
çocuk, onu kaldır
ve en cani duygular içimizde saklı.
bayrak düşerse yere
çocuk, onu kaldır
ölümün zarafetine lotus gibi baktı
bilmeyen için sözlerim abartı
elime silahı aldım
ve
şarkıyı kapattım.
dolarsa sen ölünce annenin gözleri
onunla kavuşacağına dair Tanrı'm sana söz verir
sonbaharda bulutlara duyduğum bu özlemi
anlarsın belki
kalbin olur köz gibi.
bir şehit mezarda yatar
ve düşman yatakta
silahı yere bırak, şarkıyı kapatma
ve kaç fikir sence şuan şehittir kafamda?
ve kaç türk oğlu türk, düşman safında?
bitmiş durumda şuan kırbamdaki su
susamamak için ben de tükürüğümü yuttum
bunu okurken kulaklarım duydu da yutkundu
senin yaşaman için benim ölmek borcumdu...
cephede savaş bitti ama,
ya içimdeki savaşlar ne olacak?
Kayıt Tarihi : 30.9.2023 13:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!