Döneceğim diye gidişler vardı..
ve sonra..
gelirmi acaba diye bekleyişler..
iç geçirşler,derin ah’lar..
dönmediğinde tüh’ler eyvah’lar vah’lar..
umutsuzluğa kapılışlar..
ve sonra..
oturup ağlayışlar..
gözyaşları ağıtlar haykırışlar...
sebepsiz değildi tüm bunlar..
ağladı taşlar ağaçlar kuşlar..
ve kalablık birikmişti meydana..
yâr kardeş eş dost baba ve ana..
ve sonra..
getirdiler dört yanı çakılı bir tahta..
acılı yürekler topyekün yasta..
işte o zaman koptu kıyamet..
heyhaatttt..!
o zaman arşa çıktı ağıtlar ah’lar vah’lar..
sel oldu gözlerdeki kanlı yaş’lar...
söylendi tüm ağızdan hüzünlü marşlar..
bir bir omuzlandı naaşlar..
ve herkes ne diyeceğini biliyordu..
Vatan sağolsun..
Kayıt Tarihi : 6.2.2019 11:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Aydın Genç](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/02/06/sehit-151.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!