Şehit Şiiri - Sebahattin Kömürlü

Bir teneke parçasına mı, konacaktı adım,
Ve bir tabela mı olacaktım?
Ve bir yol gösterici…
Bilmiyor um,
Bu da belki mutlu bir son…
Umutlarım böyle mi tükenecekti?
Ve de hayallerim…
Memleketim,
Memleketim, sana canımı verdim,
Canım memleketim.
Sen de,
Bunca ayrımlar olsun diye mi?
Sende devlet,
Sende millet,
Sende laiklik,
Sen de değil miydi söyle…
Şimdi parsel, parsel değil,
Top yekun satılan ne?
Ben böyle bir sokağın başına adım yazıldı diye,
Müsterih en uyuyorum, sanıyorsan,
Kara toprak,
Daha kuru ma dı üstünde,
Kanım bile…
Bu zulmün uygulayıcıları,
Bu canım memleketim de,
Bu güzel millete,
İşkence etmeden,
Özel zevk alıyorlar,
Belli…
Biline,
Ben bir teneke değilim,
Bir sokağın köşesinde…
Ruhumla,
Ruhumda gözümle,
Ve gözlüyorum…
İnan olsun ötede,
Adaleti yok etseler de yeryüzünde
Papazların önünde,
Diz çökmeye benzemez,
Gerçek adalet tecelli ettiğinde…