Ben yoksul köylü çocuğu
Şehrin çok uzaklarından
Ağa’nın oğlunu dövdüm
Sekiz yaşında
Harf bilmez
Okul görmezken
Haksızlığa deliyim
Yaktım otunu birinin
Taşladım köpeğini kaçının
Bütün kızlar beni severdi
Yaşlılarda
Büyüdükçe horlandım
Değişmedim
Değişmedikçe dışlandım
Şimdi anlıyorum
Bu iş okumak işi değil
Şehirlim
Ahmet Coşkun
Kayıt Tarihi : 31.5.2014 01:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Senem Aygül](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/05/31/sehirlim-2.jpg)
Şiirinizi okurken içten gelen saf temiz duyguların isyanlarında büyüdüğünüzü düşündüm.Bu karakter sağlamlığı anlamına gelir,ailede verilen eğitim,çevreden edinilen alışkanlıklar insanı kilim gibi dokuduğuna inanırım.O nedenle sizi ve kaleminizi yürekten kutluyor,başarılarınızın devamını diliyorum.Selam ve saygılarımla efendim.
TÜM YORUMLAR (4)