Şehirlileri Öldürelim

Abdullah Karadağ
6

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Şehirlileri Öldürelim

Bir örüntüye bakıyorum yanımdakinden habersiz
Sonra define haritasına dönüşüyor hafsalamda
Yanımdaki kazma küreği hazırlamış bile
Hay da! Yalnız düşünmek bile yasak bu şehirlerde!

En seyrek istisnalar bile beşer onar
Yalnızlığını yitirdikçe yalnızlaşıyor insan
Benzerlerine rastladıkça
Yalnızlığının farkına varıyor
Farkına varmanın bile yalnızlık gibi bir bedeli var bu şehirlerde

Herkeste bir koşuşturma
Hiç duran, durup düşünen göremezsin
Durup düşünenin vay haline
Cebi doluysa hele!
Cebin her hali tehlike bu şehirlerde

Bir kavgan mı var falancayla
Boş bir alan bulamazsın kozunu paylaşacak
Erkekseniz teker teker gelin diyemezsin
Şöyle ciğerden gelen bir sesle
Çünki kavga sayısını çoktan aşmıştır insan sayısı
Adam gibi dövüşemezsin bu şehirlerde

Öğrensen bile yemek masası nedir, peçete nedir
Çatal bıçak nedir görsen de
Helal bir lokma bulamazsın
Öğrenmeni tatbik edecek
Her zerresine haram bulaşmış bu şehirlerde

Ve sen hala öldürmeye niyetliysen birilerini
Korkup kaçmak köylüye yaraşmaz
Ama bana soracak olursan
Beni kurtarabilmek için önce sen ölmelisin
Sen kurtulmalısın önce sevgili şehirli

16:09 28.02.2005

Abdullah Karadağ
Kayıt Tarihi : 7.2.2012 11:22:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


Bu şiir 2005 yılında poeturka şiir grubunda Şükrü Erbaş'ın 'Köylüleri neden öldürmeliyiz? ' şiirinin paylaşılmasıyla başlayan edebi bir münakaşa sırasında yazılmıştır. Bir şiir tartışmasını düz yazıyla devam ettirmenin anlamı yoktu.

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Abdullah Karadağ