Şehirli Şamama Şiiri - Talat Aydın

tasvir edemez gökyüzünü
anlatamaz özgürlüğü
anlayamaz güzün göçen kuşların,
baharda niye döndüğünü
anlayamaz tabi
o, kuşları yalnız kafeste gördü

niye açar her bahar kır çiçekleri?
rüzgara inat, kırlara inat
niye beslerler böcekleri?
hep olur mu güllerin dikeni?
bilemez tabi
o, çiçekleri yalnız saksıda derdi

güneşle sevişen karın terleri
coşar, coşturur dereleri
ekinlerdir, dikinlerdir
her bahar işlenen günahın meyveleri
aklı ermezmiş aşka
ermez tabi
o, yalnız kendini sevdi

bilemez halılara ilmek ilmek işlenmiş
yasak, uzak sevmeleri
güleç yüzlü ürkek çocukların
çıplak ayakla gezmesini
ne hasatı ne ekini
bilemez tabi
o, yalnız şehrin resmini çizdi