Karabulutlar çöküp oturuyor, yüreğimde.
Susuz yağmur damlaları gözlerimde.
Seni hep saklarım. Gizlerimde.
Özlüyorum. Benim olmayan köyümü.
Hasretim, rüzğarının büyülü ıslığına.
Çıplak ayak basabilsem, kızıl toprağına.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta